Steen #4 Interview met Paulus ( Deel 1)

Interview met Paulus

Het lijdt geen twijfel dat Paulus, met zijn openbaring van het evangelie, een van de grootste invloeden is geweest op het ontstaan en de vorming van de kerk.
Het bijzondere is dat Paulus zelf niet bij de twaalf apostelen hoorde die Jezus in levende lijve hadden gezien en meegemaakt.
Hij was een trotse theoloog van Joodse komaf, die de Schrift van binnen en van buiten kende — elke punt en komma.
Deze kennis leidde hem eerst tot het vervolgen van de eerste christenen, maar na een ontmoeting met de levende, opgestane Christus, ging zijn theologie volledig op de schop (Hand. 9).

Heftig en ingrijpend — maar Paulus was nederig en legde alles af.
Vanuit de openbaring van de Geest begon hij dezelfde Schrift in een nieuw daglicht te zien (2 Kor. 3:14–16).
Zoals Jezus in Zijn aardse bediening al zei: een schriftgeleerde die het Koninkrijk van God binnengaat, heeft een rijke schat om uit te putten (Matt. 13:52).

Omdat Paulus een Jood was, onderwezen in het oude verbond en de beloften van God, zou het mooi zijn om hem eens te vragen wat het belang is van een politieke natiestaat voor Gods plan met de Joden — de landbelofte, wat in onze tijd bekend staat als zionisme.
Hoe zou een interview met de apostel Paulus eruitzien in onze tijd?

Interview

Interviewer:
Hallo Paul, we willen graag horen wat jouw inzicht is met betrekking tot het evangelie en het zionisme.

Paulus:
Oké, maar hoezo dan? Ik heb daar uitgebreid over geschreven in mijn brieven, en jullie zijn nu een paar eeuwen verder en nog steeds hebben jullie het niet helder, en lopen jullie te kibbelen?

Interviewer:
Euh... ehm...

Paulus:
Het oude verbond was een natuurlijk en fysiek schaduwbeeld van de geestelijke realiteit die we in het nieuwe verbond bezitten (Kol. 2:16–17; Hebr. 10:1).
Als jullie nu de werkelijkheid hebben door Jezus Christus, waarom richten jullie je dan nog steeds op de schaduw?

Interviewer:
Nou ja, ik begrijp wat je bedoelt, maar er wordt gesteld dat nog niet alle beloften vervuld zijn uit het Oude Testament.

Paulus:
Sorry? Ik heb toch duidelijk geschreven dat — hoeveel beloften van God er ook zijn — het in Hem is, in Christus; en door dat te geloven geven we God de eer (2 Kor. 1:20).

Interviewer:
Ja, dat snap ik, en dat is ook zo… maar dat gaat over onze redding enzo, en geestelijke dingen.
Maar ik bedoel Gods plan met Israël: dat Hij hen terug zou halen uit alle landen, hen zou planten in het land en dat ze hun eigen politieke koninkrijk zouden hebben.
Dát is toch nog niet volledig vervuld?
Ik bedoel — dat staat toch heel duidelijk in Jip-en-Janneke-taal opgeschreven door de profeten?

Paulus:
Wel, als dat zo klip-en-klaar de bedoeling was, waarom zegt onze broer Petrus dat de profeten zelf niet begrepen wat ze profeteerden over de Messias en het Koninkrijk? (1 Petr. 1:10–12).

Heb je weleens opgelet en uitgezocht hoe de schrijvers van het nieuwe testament de profetieën van de profeten interpreteerde?
Waarom zie je mij of de anderen nooit aan Joodse christenen vertellen dat onderdeel van het evangelie is, dat ze terug moeten naar het land Israël?

Interviewer:
Nou ja... Romeinen 11, toch? Heb je zelf geschreven...

Paulus:
Ja, en? Waar gaat dat over?
Land?
Waar zeg ik daar dat ze terug naar het land moeten om een belofte te vervullen?
Nergens!
Waar gaat het wél over? Lees de hoofdstukken ervoor:
Redding door het geloof in het evangelie — beschikbaar voor heidenen, én ook nog steeds voor Joden ondanks hun weerstand — maar dan wel door bekering en geloof (Rom. 9–11).

Hoe ik dat weet?
Ik ben zelf een Jood en had een hekel aan het evangelie en aan christenen — en tóch ontving ik de kans om mij te bekeren! (1 Tim. 1:13–16; Hand. 9).

Weet je, ik werd zo sterk en heftig vervolgd door de Joden dat heidense christenen begonnen te denken dat zij Gods genade volledig hadden verspeeld.( 1 Thessalonicenzen 2:14–16)
Maar ik wilde duidelijk maken dat iedereen gezondigd heeft, en dat we allemaal afhankelijk zijn van Gods genade — en dat daarin niemand beter is of minder (Rom. 3:9, 23; Rom. 11:32).

Interviewer:
Jaja, dat weten we al lang.

Paulus:
Nou, schijnbaar denken jullie vandaag het tegenovergestelde van de christenen van toen.
Jullie denken dat Joden op de een of andere manier speciaal zijn, en niets fout kunnen doen — alsof ze vanaf hun geboorte heiligen zijn en per definitie bij Gods volk horen.

Interviewer:
Sorry? Zij zijn Gods uitverkoren volk!

Paulus:
Op basis waarvan dan?

Interviewer:
Wat?

Paulus:
Op basis waarvan dan?

Interviewer:
Nou, er staat toch in de Bijbel dat Israël Gods volk is; dat Hij hen getrouwd heeft? (Deut. 7:6, Jer. 31:32)

Paulus:
Je bedoelt het verbond van Mozes?
Dat is toch buitenspel gezet door het offer van Jezus (Hebr. 8:6–13) — en definitief verdwenen met de verwoesting van de tempel waarin alle geslachtsregisters werden bewaard (70 n.Chr.)?

Interviewer:
Oké, maar God maakte daarvoor toch een belofte aan Abraham?

Paulus:
Ja — en ik, en Petrus ook, hebben toch uitgelegd dat die belofte slaat op Christus (Gal. 3:16; Hand. 3:25–26)?

Interviewer:
David?

Paulus:
Jezus Christus is ook de vervulling van Gods belofte aan David (Hand. 13:23; Luk. 1:32–33).

Interviewer:
Oké... dit klinkt te simpel, te eenvoudig.
Hoe kan er dan zoveel gesteggel over zijn? Zoveel gelovigen en theologen die dit niet zien?

Paulus:
Ik werd vervolgd door theologen die de Bijbel en de beloften beter kenden dan al die theologen van tegenwoordig (1 Kor. 2:8).
Ken je dat verhaal trouwens van Jezus die genade geeft aan die overspelige vrouw? (Joh. 8:3–11)

Interviewer:
Ja.

Paulus:
Is het niet interessant dat de theologen de wet aan hun kant hebben — maar Jezus recht tegenover zich hebben staan?

Interviewer:
Ja ja, dat weten we allang.
Terug naar het land: daar hebben de Joden toch een goddelijk recht op?

Paulus:
Waarom blijf je hangen in de schaduw? Jezus kwam de werkelijkheid brengen — het Koninkrijk (Mark. 1:15).

Interviewer:
Maar Joden hebben toch een plek om te wonen nodig?

Paulus:
Ja — maar mag dat ten koste van anderen gaan?
Ze zijn gelijk, weet je nog? Niet meer en niet minder (Gal. 3:28).

Interviewer:
Oké, ik begrijp je.
Dan vraag ik het nog een keer:
Hebben Joden een goddelijk recht op land in het Midden-Oosten op basis van bijbelse beloften?!

Wordt vervolgd...