Het geloof van Abraham en de oorlog tegen Hamas.

Begrijp je wat je leest ? Hand.8:30

Het geloof van Abraham en de oorlog tegen Hamas.

In het nieuwe testament wordt regelmatig naar het geloof van Abraham verwezen als een voorbeeld voor alle gelovigen na hem. Zowel door Jezus (Joh.8) als de apostelen (Rom.4, Gal.3) werd hij als voorbeeld gesteld om na te volgen.

Daarbij wil ik nu een gebeurtenis uit Abrahams leven pakken waar we volgens mij lering uit kunnen trekken.

In genesis 19 lezen we dat God bij Abraham op bezoek komt en met hem deelt dat, als de berichten over Sodom en Gomorra kloppen, Hij voornemens is de steden om te keren tot as. 

Opvallend is dat God Zijn plannen bespreekt met Zijn vriend op aarde en niet stoïcijns en rigide te werk gaat. Hij nodigt Abraham uit tot inspraak op Zijn besluit. 

Abraham maakt van die gelegenheid gebruik en in plaats van in te stemmen met het oordeel doet hij voorbede voor de rechtvaardigen in de steden en wil daarmee het oordeel afwenden.

Abraham durft zover te gaan dat Hij God vraagt om de stad met duizenden inwoners te sparen omwille van 10 rechtvaardigen.

In het nieuwe testament zien een vergelijkbaar verhaal waar we deze houding van Abraham terug zien bij de Heer Jezus.

Wanneer Hij niet welkom is in een Samaritaanse stad en wordt tegengewerkt vragen twee discipelen of ze even van dienst kunnen zijn door vuur uit de hemel over de stad af te roepen. (Luc.9:51-56)

Vreemd ? Nou ja, de discipelen konden zich beroepen op de bijbel, ze hadden het voorbeeld van Sodom en Gomorra en meer specifiek het voorbeeld van Elia die dit deed met 3 troepen soldaten.(2 Kon.1:10-12) 

Dus de discipelen dachten, net als de Farizeeën die Jezus uitnodigde om de vrouw die op overspel was betrapt te stenigen (Joh.8:1-11), dat ze het (geschreven) Woord van God aan hun kant hadden.

Toch bleek Jezus, het levende Woord van God, anders te oordelen en zei: Jullie begrijpen niet van welke Geest jullie zijn. Ik ben niet gekomen om mensen te gronde te richten, maar om ze te behouden.(Luc.9:55,56)

Als je dit op je in laat werken en gaat vertalen naar vandaag dan zien we diezelfde religieuze hardheid nog steeds terug bij een gedeelte van de kerk. 

In plaats van op te roepen tot vrede (Mat.5:9) in een conflict, roepen ze, vanwege religieuze redenen, op om onvoorwaardelijk achter Israel te gaan en rechtvaardigen de wraakacties als ‘recht op zelfverdediging’. 

Dat er duizenden slachtoffers vallen lijkt een vervelende maar onvermijdelijke bijkomstigheid.

Waar Abraham pleitte op basis van 10 rechtvaardigen om genade, wordt vandaag vergelding gerechtvaardigd omdat 10 Hamasstrijders samen met honderden burgers zijn omgekomen. Het verwoesten van burgerdoelen en infrastructuur wordt goedgepraat, gerechtvaardigd omdat ze een paar goddelozen hebben weten om te brengen. 

Een paar weken terug gaf Israëlische overheid zelf aan dat ze 60 Hamasstrijders hadden geëlimineerd te midden van duizenden burgerslachtoffers waaronder vele kinderen. 

Waar is de kerk die niet bid voor de vrede van Jeruzalem…

(in de zin van een stad in het midden-oosten, maar wat eigenlijk geen fysieke stad is, maar een groep mensen, de bruid van Christus. Jes60:14, Gal.4:26, Openb.21:2) 

…maar voor vrede en gerechtigheid voor alle mensen ongeacht afkomst? (Micha 6:8) 

Vandaag de dag zijn we getuige van hoe een slechte theologie tot zeer slechte en wrange vruchten heeft geleid.

Tijd om ons te bekeren, metanoia.