De andere kant van de muur

Wat ons christenen uit het Midden-Oosten in verwarring brengt, is dat westerse christenen, die op zijn minst zeggen dat het Westerse christendom grotendeels verantwoordelijk achten voor de nazi-holocaust, zelf gewoon doorgaan met het blijven steunen van de staat Israël – vaak onvoorwaardelijk – , en ons steeds er van willen overtuigen dat ze ons geen enkele theologie oplegt en dat we vrij zijn om ons eigen standpunt te hebben over de interpretatie van de bijbel. 

Hoe kunnen ze dat zeggen als ze op ons terrein (land) berouw hebben over een daad die op hun terrein(land) is gebeurd – en dat alles gebaseerd op een uitgangspunt dat wij verwerpen? Dit is een zeldzame combinatie van zowel theologisch als politiek imperialisme.

Het is ironisch dat het Westen, met een lange geschiedenis van antisemitisme, de Palestijnen over deze kwestie wil onderwijzen, ons nu zelfs wil berispen en corrigeren, en ons de juiste weg wil leren.

The other side of the wall 

What puzzles us Middle Eastern Christians is that Western christians, who say at least that they consider Western Christendom largely responsible for the Nazi holocaust and go on backing - very often unconditionally - the actual state of Israel, still want to convince us that they are not imposing any theology on us and that we are free to have our own standpoint concerning biblical interpretation. 

How can they say so when they are repenting on our ground over a deed which happened on theirs - all based on a premise we reject? This is a rare combination of both theological and political imperialism.

It is ironic that the West, with has a long history of anti-semitism, wants to educate Palestinians at this issue, even rebuke and correct us now, and teach us the right way.

Munther Isaac

https://www.bol.com/nl/nl/p/de...