Heel Israel zal worden gered...

Heel Israel wordt gered.

Romeinen 11:26 wordt nogal eens gebruikt door de voorstanders van Israel om te zeggen dat HEEL Israel zal worden gered. En als je het beperkt tot dit ene vers lijkt dat inderdaad het geval te zijn. Zelf heb ik het ook jaren zo begrepen, totdat...

Totdat ik ging kijken welke verzen Paulus in dit stukje aanhaalt uit het oude testament.

‘En zo zal heel Israel zalig worden, zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.’( Rom.11:26 )

‘Zoals geschreven staat’ komt uit Jesaja 27:9 en 59:20 daar staat het volgende:

Voor WIE het is:

En naar Sion zal een Verlosser komen voor wie zich in Jakob van overtreding bekeren,spreekt de HEERE. (59:20)

En WANNEER het is:

Daarom zal hierdoor de ongerechtigheid van Jakob verzoend worden.

Dit is de volle vrucht: dat Hij zijn zonde zal wegdoen,

wanneer Hij alle altaarstenen zal maken als stukgeslagen kalksteen. (27:9)

Voor wie? Wie zich bekeren. God geeft de Joden geen andere manier om tot Hem te komen dan de niet-Joden. Ze kunnen daarvoor niet vertrouwen op hun afkomst. Zoals ook Johannes de doper zei:

‘Breng dan vruchten voort in overeenstemming met de bekering, en denk niet dat u kan zeggen wij hebben Abraham als vader; want ik zeg u dat God zelfs uit deze stenen kinderen van Abraham kan verwekken.’ (Mat.3:8,9)

Wanneer ? wanneer de altaren stukgeslagen worden. 

Wanneer werden de altaren stukgeslagen ? In de verwoesting van Jeruzalem en de tempel in 70 na Christus. Sinds die tijd kunnen er geen offers meer worden gebracht volgens de eis van de wet.

Dus de verlossing is tot Israel gekomen door de prediking van Jezus en de apostelen, en in dat opzicht was het voor HEEL Israel, maar wie zich daadwerkelijk bekeerde kreeg deel aan die verlossing, door over te stappen van het oude verbond naar het nieuwe verbond. (Hebr.8) 

Israel kreeg 40 jaar de tijd, 1 generatie, om over te stappen van het oude verbond wat ten einde liep en het nieuwe verbond wat tot voltooing kwam in het jaar 70 na Christus.

Hoewel veel christenen hier mee zullen instemmen blijven sommigen toch vasthouden aan een bepaalde voorkeurspositie voor de Joden, met name de landsbelofte.

Zo zou het huidige Israel de Joden toebehoren op basis van de belofte die God aan Abraham heeft gedaan in Genesis 15:18/17:8. 

Vooral het feit dat hier genoemd word dat ze het land eeuwig in bezit zullen nemen sluit goed bij deze gedachte aan.

Alleen wordt bij deze belofte ook een voorwaarde gegeven, en dat is de besnijdenis.

‘Zo zal Mijn verbond in uw vlees tot een eeuwig verbond zijn’ (17:9-13)

Dit zien we terugkomen wanneer de Israëlieten het beloofde Land in wilde nemen, zij zich eerst moesten laten besnijden. (Joz.5:2-5)

De landsbelofte was verbonden aan de besnijdenis. Geen besnijdenis, geen land.

Waarom is dit belangrijk om te zien?

Als we nu een sprong maken naar het NT zien we daar Paulus een uitspraak doen die de toenmalige Joodse wereld deed schudde op haar grondvesten, en de rede was van de Joodse vervolging op Paulus:

Door het geloof in Jezus is het volstrekt onbelangrijk geworden of je wel of niet besneden bent. Het enige dat telt is geloof dat door liefde werkzaam is. (Gal.5:6)

Want in Christus Jezus heeft niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn, maar wel dat we een nieuwe schepping zijn. (Gal.6:15)

Paulus zegt: wel of niet besneden zijn heeft geen enkele waarde!

Bij Petrus duurde het even voordat dit kwartje viel, maar ook hij zei uiteindelijk: Ik zie dat God inderdaad geen verschil maakt tussen de mensen van verschillende volken…(Hand.10:34) al moest hij daar later door Paulus nog een keer aan herinnert worden (Gal.2:11-21)

De besnijdenis en de landsbelofte waren aan elkaar verbonden en werden allebei een eeuwige inzetting genoemd in Genesis 17. Toch zegt Paulus dat de vleselijke besnijdenis geen enkele waarde meer heeft, maar dat het gaat om de (geestelijke) besnijdenis van het hart. (Rom.2:28,29)

Waar laat dat de landsbelofte? Is het niet aannemelijk om te zeggen dat die ook geestelijk moet worden gezien?

Immers, zovele beloften van God als er zijn, die zijn in Hem (Jezus) ja en in Hem amen, tot verheerlijking van God door ons.(2 Kor1;20)

Onder Jozua trok het volk Israël het beloofde Land binnen. En onder Jezus ( in het Hebreeuws dezelfde naam als Jozua ) gaan de kinderen van God het Land der belofte binnen; Het Koninkrijk van God.( Marc.1:15 )

( zie voor een verdere onderbouwing van deze gedachte dat het Oude Verbond een fysiek beeld geeft van een geestelijke realiteit onder het Nieuwe Verbond 1 kor.10:1-11, Hebr.8:5 ,Kol.2:16,17) 

Als de landsbelofte nog steeds geldig is en een fysieke vervulling vereist en zo belangrijk is als sommige beweren, waarom wordt er dan geen woord over gesproken in het NT. Waarom werd met de evangelieverkondiging door het hele romeinse rijk aan de Joden niet verkondigt: onderdeel van het evangelie en Gods plan met ons volk is dat we terug gaan naar ons land.

Je leest er niks, noppes, nada over in het boek handelingen of de brieven, terwijl dat misschien de beste gelegenheid ooit was in de joodse geschiedenis om ze terug te brengen naar hun land.

Daarnaast komen we ook in het volgende conflict:

Heeft God momenteel 2 vrouwen op aarde? De gemeente en Israel?

Heeft God momenteel 2 volken op aarde ? De gemeente en Israel?

Heeft God momenteel 2 lichamen op aarde? De gemeente en Israel?

Het oude verbond dat God had met Israel wordt door Hem een huwelijk genoemd en Israël Zijn vrouw ( Jer.31:32, Hosea ). Onder het nieuwe Verbond wordt de Kerk de bruid ( vrouw ) van Christus genoemd en het nieuwe verbond een huwelijksverbond ( Efeze 5:31-32, Mat.22:1-14, Openb.21:2 ).

Zou God 2 vrouwen hebben? Eert God naast het bloedverbond van Jezus Christus ook nog een ander verbond?

Paul schrijft aan Tim: Want er is één God, en ook één Middelaar tussen God en mensen, de mens Jezus Christus ( 1 Tim.2:5 )

Elk verbond heeft een middelaar en hier schrijft Paul dat er maar Eén is. Wat daaruit volgt is dat God ook maar één verbond eert; het nieuwe bloedverbond van Zijn Zoon Jezus Christus.

Het verbond van de wet van Mozes werd vervult en beëindigd door Jezus ( Rom.10:4 )en ook het verbond van Abraham werd in Hem vervuld. ( Gal.3:14, Rom.4:13 )

Het leidt geen enkele twijfel dat Israel in de bijbel Gods volk word genoemd ( Gen.33:20 ) Maar net zo goed als dat de bijbel leert dat wij zondaars waren, maar nu heiligen zijn, is daar verandering in gekomen door de komst van de Messias die de beloften aan Israel kwam vervullen. Johannes zegt het aan het begin van zijn evangelie zo: 

Hij kwam tot het Zijne ( Israel ), maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; die niet uit bloed (natuurlijke afstamming), niet uit de wil van vlees en ook niet uit de wil van een man, maar uit God geboren zijn. ( opnieuw geboren worden door het geloof in Jezus. Zie ook Joh.3:1-21)

Paul zegt in zijn brief: Want Hij ( Jezus ) is onze vrede, Die beide ( Jood en heiden ) één heeft gemaakt....opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken, en opdat Hij die beiden in één Lichaam ( het lichaam van Christus; de gemeente ) met God zou verzoenen door het kruis.... Zo bent u ( heidenen ) dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God. ( efeze 2:14-19)

Even verder vervolgt Paul dit onderwerp en zegt hij dat dit geheimenis ( Dat Jood en heiden 1 volk zouden worden ) vroeger niet bekend was gemaakt. Dus je zult het niet letterlijk terug vinden in het oude Testament, maar alleen in bedekte vorm.

....waaraan u, als u dit leest, mijn inzicht kunt bemerken in het geheimenis van Christus, DAT IN ANDERE TIJDEN NIET BEKENDGEMAAKT IS aan de mensenkinderen, zoals het NU GEOPENBAARD IS aan Zijn heilige apostelen en profeten door de Geest, NAMELIJK dat de heidenen mede-erfgenamen zijn en tot HETZELFDE LICHAAM BEHOREN en mededeelgenoten zijn van Zijn belofte in Christus, door het evangelie.... ( efeze 3:4-6) 

Jezus zelf zegt in het Johannes evangelie dat Hij van de Joden en heidenen 1 volk zou maken : Ik heb ook nog andere schapen ( de heidenen ) die niet van deze schaapskooi zijn ( Israel ), ook die moet Ik binnenbrengen, en zij zullen mijn stem horen, EN HET ZAL WORDEN 1 HERDER EN 1 KUDDE. ( Joh.10:16 )

Ook op andere plaatsen spreekt Jezus over deze dingen:

Maar Ik zeg u dat er velen zullen komen van oost en west (de volken) en zij zullen aan tafel gaan met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen, en de kinderen van het Koninkrijk ( ongelovig-Israel ) zullen buitengeworpen worden in de buitenste duisternis.... ( Mat 8:11,12)

....daarom zeg Ik u dat het Koninkrijk van God van u (ongelovig Israel) weggenomen zal worden en aan een volk (gelovige heidenen) gegeven dat de vruchten ervan voortbrengt. ( Mat.21:43 )

Paul zegt het zo:

Begrijp dan toch dat zij die uit het geloof zijn, kinderen van Abraham zijn. En de Schrift die voorzag dat God de heidenen zou rechtvaardigen, verkondigden eertijds aan Abraham het Evangelie: In u zullen alle volken gezegend worden. ( Gal.3:7,8)

Hieruit volgt de wellicht nogal schokkende conclusie dat, zeggen dat het huidige etnische Israël nog steeds het volk van God is, anti-evangelie en ook anti-Christus is, omdat het de duidelijke woorden van Jezus zelf tegen spreekt Die zei: het is één kudde ( volk ) met Eén Herder.

We hebben Christenen die zeggen; we hebben de Gemeente én Israël als het volk van God.

Maar Jezus zegt: Ik heb één kudde en Ik ben de Herder.

Als laatste wil ik afsluiten met een tekst uit de bijbel die 9 maal wordt genoemd;

‘Er is bij God geen aanzien des persoons’ ( Rom.2:11, Deut.10:17, 2 Kro 19:7, Job 34:19, Hand.10:34, Gal.2:6, Efe.6:9, Kol.3:25, 1 Pet.1:17)

M.a.w. er is geen voorkeurspositie of achtergestelde positie bij God, het gaat om je hart niet om uiterlijkheden of afkomst. ( 1 Sam.16:7 Rom.2:28,29)

Laten we dus de huidige Joden niet benadelen óf voortrekken maar gelijk behandelen als alle andere mensen.

En begrijpen dat het gaat om geloof en niet om afkomst. (Gal.5:6)