Furiade 2018

Furiade 6 oktober 2018

Afgelopen Furiade waren we weer aanwezig op de Furiade.
Ik denk dat het de 9e keer was dat we daar stonden om het goede nieuws te delen.
Deze keer stonden we met prachtig weer, waar we vorig jaar nog weg waaiden en regende, hadden we nu volop zon.
Terwijl ik naar mn plek liep kwam ik man tegen met een rollator, hij had problemen met z’n luchtwegen. Ik mocht niet voor hem bidden. Later liep hij langs de kraam en bood ik hem een kop koffie aan, we praatte wat en daarna mocht ik wel voor hem bidden en ervaarde hij verbetering met ademhalen.
In die week was ik bij een huisgroepje ergens in het Westland en daar had ik ze aangemoedigd om ook te komen om te bidden en het goede nieuws te delen. Wat een enthousiaste groep en hongerig om meer van God te zien in hun leven.
Uiteindelijk kwamen 3 jongedames van deze groep meehelpen. De 1e twee kwamen ’s ochtends. Één van hen vond het spannend omdat ze in Maassluis had gewoond en onderweg had ze al vele dingen bedacht waarom ze het niet moest doen, maar…ze zette door en kwam toch.
Terwijl ze dit aan mij vertelde kwam een vrouw naar ons toe lopen. Ik heb hier pijn, ze wees naar haar schouder, wat kunnen jullie daar aan doen ? Nou, zei ik, zij gaat voor je bidden en dan zal de pijn weggaan. Een beetje geschrokken bad ze voor deze vrouw. Na één keer was het minder en na twee keer was het volledig weg! Daarna kon ze kort wat delen met deze vrouw over haar geloof.
Ze was blij dat ik haar voor het blok had gezet en dat ze dit had meegemaakt.
Een eenvoudige vrouw kwam voorbij, we deelde wat van het evangelie waarna we voor haar mochten bidden en ze was daar door bemoedigd.
Een andere meid uit de huisgroep had haar moeder meegenomen die leed aan depressies. Toen we baden kregen we woorden van Jezus voor haar. Hij zei: Ik ben het Licht van de wereld wie Mij volgt, zal nooit in de duisternis wandelen. Daarna moedigde we haar aan om Jezus te volgen en zich aan Hem toe te wijde.

De 3e meid uit de huisgroep was een enthousiaste ‘Fireball’. Ze bad voor één van de teamleden, hij was een paar jaar geleden door een ruit gevallen waarbij een zenuw beschadigt was, daardoor stond z’n pink scheef en was voortdurend pijnlijk. Na twee keer bidden was alle pijn weg en stond de pink rechter dan voorheen. Halleluja!
Deze meid zelf had last van een ’snapping hip’, haar heup ‘knakte’ met lopen en was pijnlijk na een lange tijd lopen. We baden met haar, en na een aantal keer was de pijn weg maar het ‘knakken’ bleef. Toen lieten we een ander uit het team bidden en het ‘knakken’ was beduidend minder. Afgelopen week vroeg ik hoe het met haar ging, geweldig! zei ze, afgelopen woensdag hebben in ons huisgroepje voor elkaar gebeden en sindsdien heb ik helemaal geen last meer, ik heb wel 10 minuten staan janken van verwondering en blijdschap!
Gabrielle kwam ons in de middag assisteren, wat een held ! Ze had zoveel tegenslag die week gehad vanuit haar nabije familie en kerk, maar ze koos er voor om niet bij de pakken neerzitten maar om met het goede nieuws uit te reiken!
Naast onze kraam was een plekje waar regelmatig mensen even stilstonden of zaten. Jan maakte hier gebruik van door onze ‘NOS-evangelie’ boekjes daar neer te leggen. Sommige lazen het en gingen weer verder en Jan lag dan weer een nieuwe neer :-D
Een groepje van 8 jonge meiden kwamen langs en deden mee met de benentest. Bij 4 meiden waren ze gelijk en bij 4 ongelijk, bij 2 daarvan mochten we voor hen bidden en kwamen deze gelijk tot verbazing van de andere meiden.

Hetzelfde bij een groepje moslimdames. Bij de jongedames was alles netjes gelijk maar bij de twee oudere (moeders) was er een opmerkelijk verschil. We mochten bidden in ‘Jezus Naam’ ( hoewel ze daar met ‘allah’ doorheen riepen) en kwamen de benen gelijk en verdween de rugpijn bij één mevrouw. Daarna gaven we hen een kaartje mee waar een website opstond, waar moslims zelf vertellen hoe ze tot geloof in Jezus zijn gekomen.

Een jongen met krukken kwam voorbij lopen samen met twee vrienden. We spraken hem aan, hij vertelde dat een heftruck over z’n enkel had gereden. We mochten voor hem bidden, en elke keer werd de pijn minder! Tot uiteindelijk het geen pijn meer deed en hij zonder krukken kon lopen! We gaven ze een kaartje van een website en verbaasd en onwennig liepen ze verder.
Tegenover ons stond een groenteboer aardbeien te verkopen, toen we om een bakje vroegen kregen we die. Hij hoefde er niks voor te hebben, jullie doen goed werk, zei hij.
Later kwam er een vrouw voorbij lopen met een kruk, ze had last van haar heup. Terwijl ik met haar sprak ervoer ik door de Geest dat ze echt veel pijn had. Toen ik dat zei tegen haar moest ze bijna huilen maar ze hield zich groot. Ik merkte ineens een grote bewogenheid van God voor haar en baden,…en nog een keer,…en nog een keer. Maar er kwam geen genezing of verbetering, dat was een moeilijk moment.
Aan het eind van de middag mochten we bidden voor een jongen die door z’n rug was gegaan. We baden meerdere keren met hem, maar helaas geen verbetering, balen.
Toen we op het punt stonden om op te ruimen kwam de vrouw van de kraam naast ons naar ons toe om te vragen wat we deden. Toen we dat uitlegde wilde ze ook gebed voor een aantal klachten. Hoewel ze wel wat merkte kon ze niet testen of het weg was. Eén van het teamleden deelde haar verhaal met haar hoe zelf genezen was S.L.E. , en hoe dat was begonnen met een gebed op de Furiade. Daarna gaven we haar een boekje met een persoonlijk verhaal van iemand die genezen was na gebed. Ze bedankte ervoor en we namen afscheid.
En daarmee sloten we deze Furiade 2018 op een geslaagde manier af.

Dank U Jezus !