De liefde van mijn leven!

De liefde van mijn leven!

Ik kan niet meer...

Ik ben echt op.

Als ik zo door ga, ga ik echt dood.

Ik ben nog zo jong en als ik de 40 haal, mag ik ´´blij´´ zijn.

Ik voel me schuldig, rot, naar, ziek, zwak, misselijk, onzeker en een totale mislukkeling.

Het leven kost mij vreselijk veel energie. Vooral omdat ik een groot en zwaar masker voor mijn gezicht houd. Ik kan hem bijna niet meer tillen, maar ik moet. Ik moet wel, want ik heb 2 prachtige kinderen om voor te zorgen.

Als ik ´s nachts in bed stap, slaap ik meteen. Als onze kinderen wakker worden, ben ik ook niet zo snel wakker. Mijn man is dan de pineut of hij maakt mij wakker. Als hij mij dan wakker maakt, ben ik echt bloed sacherijnig en scheld ik gerust de hele boel bij elkaar. Arme man!

Elke dag tel ik de flesjes in de schuur en de koelkast en verdoezel ik alles. Dus steeds weer lege flesjes inleveren en nieuwe ervoor in de plaats in de krat te zetten. Soms koop ik blikjes, verstop ze, drink ze leeg en verstop ze vervolgens onderin de prullenbak. Elke dag stres om een aansteker, heb ik nog genoeg sigaretten? Sigaretten vergeten, wat en ellende! Stress!

Dit kan toch zo niet langer?
STOM BIER! ROT SIGARETTEN! (ik zei het iets minder netjes...)

Ik ben ontzettend boos, oké? Kwaad gewoon! Op mijzelf, op God, op bier, op die stomme fabrikanten van sigaretten, en eigenlijk ook op de hele farmaceutische anti-rook en drink industrie, en op iedereen die mij niet kan helpen of mij van de wal in de sloot helpt.

Ik ben boos op het feit dat ik hier in m’n uppie tegen aan het vechten ben en niemand mijn problemen zo ziet als dat ze zijn. Toch ben ik ook blij dat niemand mijn problemen ziet, want ik schaam me kapot! Echt ik schaam me ZOOO erg. Wat moet ik nou? Hoe stop ik hiermee?

Ik drink niet maar een beetje, ik drink gewoon enorm veel!!

4 tot 8 flesjes bier per avond en op een feestje nog meer. 

Toch ziet niemand hoe erg het is en hoe slecht het met mij gaat. Het gaat namelijk gewoon echt niet meer en ik ben op. Helemaal op, snap je? Ik kan niet meer.

Misschien is het wel beter... nee, zover kom ik niet. Ik wil niet dood. Ik wil gewoon echt niet dood! Ik wil een geweldig leuke moeder zijn en geen halve gare verslaafde takken trol.

Mijn alcohol en nicotine probleem staan alleen ontiegelijk in de weg en ik doe dit niet expres hoor. Niemand wil verslaafd zijn en ik ook niet, duhhh!! Nogal logisch. 

Er is nooit een dag geweest waarop ik dacht:

‘’Het lijkt mij leuk om verslaafd te zijn’’.

Ik moet mijn leven omgooien om echt te kunnen leven.

God help nou toch eens een keer!!

Ik heb al minimaal 10.000x om hulp gevraagd, maar ik kan net zo goed tegen het plafon praten.

Bestaat die God dan Überhaupt wel? Ik bedoel... iedereen die ergens in gelooft, gelooft dat zijn geloof het ware geloof is.

God hoort mij gewoon niet of de God waarvan ik altijd ergens wel wist dat Hij bestaat is toch anders dan ik dacht. Ik heb echt geen flauw idee! Maar mijn leven klopt nu van geen kant!

Dagelijks leef ik met angst. Niemand weet het, maar ik ben ontzettend bang dat ik hierdoor erg ziek word. Misschien ben ik dat al wel? Een ding staat wel vast. Ik weet het gewoon zeker:

Als ik nog langer door ga met drinken en roken ga ik DOOD! Echt mors dood!

Niet pas als ik 80 ben, maar vast al VOOR mijn 40^e.

Dit WAS ik... tot 20 maart 2018.

Ik ben opgegroeid met de gereformeerd vrijgemaakte kerk. Zin om naar de kerk te gaan had ik eigenlijk nooit en als kleuter zette ik ‘s morgens al stiekem de wekker van m’n ouders uit, zodat we de kerk konden overslaan. Dikke pech, want dan gingen we vaak ‘s middags alsnog!

Via een vriendinnetje belande ik in een evangelische kerk. Dat was een stuk gezelliger, zo’n bandje in plaats van zo een oudbollig orgel.

Ik ben in die jaren naar wat bijbelclubjes geweest en heb me laten dopen toen ik 16 was, omdat het kon.

Ik geloofde wel dat Jezus had bestaan, maar het moest allemaal niet te moeilijk worden.

Dopen leek me er wel bij horen en ik vond het ook wel leuk om eens op het podium te staan. Ik had nog een leuk verhaal ook en roze slippertjes met grote bloemen erop.

Mijn verhaal was kort samengevat: Ik ga altijd naar de kroeg en dat vind ik eigenlijk maar een leeg bestaan. Ik wil wat veranderen (maar wat dan?? Dat wist ik niet echt) en in de bijbel staat dat je je moet laten dopen, dus dan doe ik dat.

Verder zijn we door genade gered PUNT!

Bekeren van je zonde vond ik wel... sjah joh eh... je kan toch elke keer vergeving vragen?

We leven nu eenmaal op deze wereld en maken fouten. God snapt dat toch wel? Na het dopen hoopte ik dat m’n haar weer goed zat, m’n hakjes elegant stonden, kwakte ik snel nog wat make-up op mijn gezicht en stak ik buiten weer een peuk op en het weekend erop volgend zat ik weer bier te zuipen in de kroeg.

Repentance?? WHAT?

Ik ging 180 graden de andere kant op. Stappen, zuipen, op avontuur, daten, verchillende vriendjes, roken, een paar keer blowen...

Maar in Johannes 3:16 staat dat  al wie in Hem geloven zijn gered. Dus ik vind het wel best met Jezus.

Ik geloof dat Hij ooit heeft bestaan en het verhaal is mooi en geloof ik ook wel.

Daarmee was het klaar.

Ik was verder geen relatie met Jezus aangegaan. Dat leek me maar gedoe en ergens klopte er ook iets niet. Al dat MOETEN MOETEN MOETEN in de kerk, elke zondag weer saai op een rijtje zitten... Zit je dan weer!

Ik geloofde daar niet in. Ik geloof nog steeds niet in de kerk als massa gebouw. De mensen zijn aardig en het is wel eens gezellig. Verder vind ik de kerk best een heel gedoe. Je MOET zoveel en er word van alles van je verwacht! Tenminste, laat ik het netjes bij mezelf houden, zo voelt het voor mij!

Je moet een taak vervullen, ze willen je geld (het liefst een tiende! + collectegeld), ze geven ook nog eens onnodig veel geld uit! Ja dat ook en alles kost veel teveel tijd.

 Tja,..... inmiddels is niet een tiende van mij voor onze lieve Vader, maar ALLES wat ik bezit behoord Hem toe!

Maar al met al... dat geld, zitten op een rijtje en liedjes zingen, luisteren naar 30-45minuten preek... Je kan beter uitslapen. Lekker tot rust komen in het weekend. Zondag is een RUSTdag, dan MOET je ook gewoon niet teveel doen. Toch? De kerk was alweer – 25% van mijn weekend.

Maar God, de Bijbel, het geloof... het hielt me toch een beetje vast. Wel aan een zijde draadje en ik bleef mijn eigen niet onderbouwde mening hebben dat er iets niet klopte. Ik wist alleen niet hoe het dan WEL zat. Wat was dan de waarheid? Hoe zit het nou allemaal? Ik kreeg er maar geen goed antwoord op.

Ik bleef zoekende... tot er op de bijbelgroep van de kerk een meid met haar vader kwam.(waar ik toch maar weer naartoe ging sinds dat seizoen)

Zij is net wat ouder dan mij. Ze kwam vertellen over uitstappen in geloof en wat Jezus voor haar had gedaan. Zij leeft ZOOOOO dicht bij Jezus. Zij kent Hem echt! Ging door mijn hoofd.

Dat raakte me! Ik zat namelijk met mijn alcohol en nicotine verslaving en het ging echt niet goed met me. Ik dacht: Haar moet ik hebben! Ik moet naar die mensen, zij kennen de waarheid en weten hoe het zit.

Met lood in mijn schoenen stuurde ik haar een paar dagen later een berichtje:

Hi Ilse,

Ik ga je een hele gekke vraag stellen en misschien zit je er helemaal niet op te wachten, maar... Mag ik misschien een keer een bakkie bij je doen?
Ik wil zo graag meer weten over hoe je met Jezus leeft, je bent er zo vol van. Ik wil dat ook en ik weet niet hoe en ook weer wel, maar het lukt niet.

Kan het niet helemaal uitleggen, maar ik wil zo graag meer weten en gaan doen voor God en leven zoals Hij heeft bedoeld.

Ze vond het prima en helemaal niet gek. Ik was gewoon zelf heel onzeker en ik had hulp nodig en geloofde dat zij voor bevrijding kon bidden. Ik kende helemaal niemand die dat kon, maar God stuurde haar op mijn pad en ik moest en zou van die verslavingen afkomen.

Er was alleen een dingetje... ik stuurde het bericht op een zondag en wilde die avond al van mijn problemen af, maar zij was die avond niet thuis. We konden dinsdagavond pas afspreken.

Ik MOEST nog 2 avonden drinken en 2 dagen roken... helaas... Ik geloofde die zondag al dat dinsdagavond al mijn problemen opgelost zouden zijn. Maar nu al stoppen... dat ging niet, want ik had echt totaal geen controle over mijn verslavingen. Alsof ik werd gedwongen steeds weer zoveel te drinken, want ik weet nog dat ik al zo vaak had gezegd: ‘’vanavond drink ik niet meer’’ en alsof ik werd geduwd liep ik elke avond WEER naar de schuur om bier te halen.

Op de heenweg naar Ilse rookte ik mijn laatste 3 sigaretten op en eigenlijk vond ik ze helemaal niet meer lekker. Ik had geen voorraad meer en had daar voor het eerst in mijn leven vrede mee.

Ik kwam daar aan, kreeg koffie en er werd gevraagd wat ik wilde weten.

Haar ouders zaten er ook bij en dat vond ik eerst wat... ongemakkelijk, maar al snel kon het me niets meer schelen want dit was het moment, DE avond dat ik verlost zou zijn van de drank en nicotine. Sjah, ik wilde eigenlijk gewoon dat God mij ging helpen en ik wist gewoon niet wat ik moest doen ofzo. We praatte wat en ze vroeg op den duur: ‘’maar wat is jouw verhaal eigenlijk’’. Ik vroeg of ze dat echt wilde weten.

Natuurlijk wilde ze dat weten en ik begon al mijn zonde opeens te vertellen en dat Jezus niet wilde dat ik zo leefde enz...

Vervolgens moest ik even naar de wc. Ik ben nogal een kletskous en deze mensen wisten echt niet wat ik nou kwam doen, haha. Ze bespraken dat ook even kort toen ik naar de wc was en eenmaal terug vroegen ze of ik gedoopt wilde worden. Echt gedoopt om dit oude vieze leven weg te wassen. 

Niet zomaar koppie onder, boven en olladiejee, maar echt voor Jezus om niet alleen mijn hart, maar mijn hele leven te geven aan Hem. Dezelfde avond nog lag ik in de badkuip van de badkamer. 

Toen ik boven kwam is er voor bevrijding gebeden en nooit heb ik meer gerookt en gedronken.

Sinds die avond...

Ik zal mij even opnieuw voorstellen! Want ik leef pas echt sinds 20 maart 2018!

Sinds die dag ben ik stapel verliefd op Jezus en leef ik voor Hem! God is niet meer ‘’iets ver weg’’ maar Hij is mijn Vader. Hij heeft mij gered en bevrijd van die vreselijke verslavingen. Als God niet had ingegrepen... Nee! Dat bestaat niet. Hij greep in omdat Hij zo ontzettend veel van mij houdt.

Ik ben Danielle, een geweldige moeder van 2 super prachtige kinderen!

Getrouwd met de liefste man die ik mij kan wensen en dochter van de ALLER HOOGSTE KONING!

Mijn Vader... mijn Vader is God, groot, machtig, liefdevol, geweldig enz...

Jezus is de liefde van mijn leven! Ik heb het voorrecht om Zijn dochter te zijn en in Zijn schoenen te mogen wandelen. Ik doe graag wat Jezus ons opgedragen heeft in o.a. Markus 16:15-20. Sinds die dag... dat ik echt ben gedoopt met een hart voor Jezus en echt uit diep geloof enz... heb ik nog veel meer mooie dingen mogen meemaken met mijn Vader. Maar dat... vertel ik misschien een andere keer! https://www.youtube.com/watch?v=Ak5WTb-mgeA

Markus 16:15-20:

En Jezus zei tegen hen: "Ga nu de hele wereld in en vertel het goede nieuws aan iedereen. Wie het nieuws gelooft en zich laat dopen, zal worden gered. Maar wie het niet gelooft, zal worden veroordeeld. De mensen die het geloven, zullen de volgende wonderen doen: ze zullen namens Mij duivelse geesten uit mensen wegjagen, ze zullen in nieuwe talen spreken, ze zullen slangen oppakken, en zelfs als ze iets dodelijks drinken zal dat hun geen kwaad doen. En als ze zieke mensen de handen opleggen, zullen die mensen gezond worden." Toen de Heer Jezus dit tegen hen had gezegd, werd Hij meegenomen naar de hemel. Daar is Hij naast God gaan zitten. Maar de leerlingen gingen op pad en vertelden overal het goede nieuws. En de Heer Jezus deed wonderen door hen heen. Zo liet Hij zien dat het waar was wat ze zeiden.